ನವಿರು ಭಾವಗಳ ಹೂ ಹಾಸು
ಪದ ಪುಂಜಗಳ ನಕ್ಷತ್ರ ಮಿನಗು
ಸ್ವಗತ –ಸ್ವಾಗತವ ಕೂಡಿ ಹಾಡಿ
ಪ್ರತಿಮೆಗಳು
ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಗಗನವ
ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿನೋಕುಳಿಯ ರಂಗು ಚೆಲ್ಲುತಾ
ಕವಿತೆ ಕರೆಯಲಿ .
ಎದೆಯಾಳವ ಬಗೆದು
ತಡುಕಿ
ಅಪ್ಪಿ ಮನವ, ಹನಿ
ಮಳೆಗರಿಸಿ
ಉಕ್ಕುವ ಅಲೆಗಳ
ನೋವ ಕಥೆ
ಒದ್ದೆ ದಡದಂಚಿಗೆ , ನೆನಪ ಮತ್ತೆ
ತಡವುತಾ, ತಂಪನೀವುತಾ ...
ಕವಿತೆ ಕರೆಯಲಿ .
ಒಲವ ಬನಸಿರಿ , ಚಿಟ್ಟೆ
ಹೂಗಳ
ರಂಗೋಲಿ , ಪ್ರೇಮಾಂಕುರವೇ ಕೈಬೀಸಿ
ಚಿಗುರಿಸಿ ಸುಪ್ತ ಮನಗಳ
ಕನಸ
ಹರ್ಷ ದೀಪ್ತಿಗೆ ತುಟಿ
ಮೊಗ್ಗ ಬಿರಿದು
ಭೂರಮೆಯ ದಣಿವಾರಿಸುತ್ತಾ ...
ಕವಿತೆ ಕರೆಯಲಿ .
ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಸೆಲೆಯ
ಸುಂದರ ತಾಣ
ಹೊನ್ನ ಸಂದೇಶಗಳ ಭಾವತರ್ಪಣ
ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ
ಹಣತೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಗುರಿಯ ಮುಟ್ಟಿ
ಎದೆಯ ಹಕ್ಕಿ ಆಗಸದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ
ಚಿಲಿಪಿಲಿ ನಾದವ ಹರಿಸುತಾ ....
ಕವಿತೆ ಕರೆಯಲಿ .
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕವಿತೆ... ನೀವೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಕವಿತೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸದಾ ಕರೆಯುತ್ತಲೇ ಇರಲಿ :)
ReplyDeleteಕವಿತೆಯು ಏನೆಲ್ಲ ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನ ಎಂಬುದನ್ನು ನೀವು ಸಾದೃಶ್ಯವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದೀರ.
ReplyDeleteಲಯಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಲಾಲಿತ್ಯಪೂರ್ಣ ಕವನ.
ನನಗೆ ಪಾಠವಿದು. ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೊಂದು ಕೈಗನ್ನಡಿಯಾಗಬಹುದು.ಉತ್ತಮ ರಚನೆಯೊಂದನ್ನಿತ್ತದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ವಂದನೆಗಳು ನಿಮಗೆ.
ReplyDeleteಧನ್ಯವಾದಗಳು .ಮನಸು , ಬದ್ರಿ , ಪುಷ್ಪರಾಜು ಅವರೆ . ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳೇ ಮತ್ತೆ ಬ(ಕೊ)ರೆಯಲು ಪ್ರೇರಣೆ :)
ReplyDelete