ಸದ್ದಿಲದೆ

ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ

ಚಿಪ್ಪಿನ್ನಲ್ಲಿ ಹಾರವಾಗಲೆಂದೇ

ಹೊಳಪನ್ನೆಲ್ಲ ತಿದ್ದಿ ತೀಡುತ್ತ

ಕುಳಿತ ಮುತ್ತುಗಳು

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ

ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಮುಗಿಲನ್ನು

ಹೊತ್ತು ನಿಂತ ಗಿರಿಗಳು

ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ಚಂದಾಮಾಮನ

ಕಥೆ ಕೇಳುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಸಾಲು ;

ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದಪ್ಪಿದ

ಇನಿಯನ ಅಪ್ಪುಗೆ

ಬಂದು ಕಾಲೂರಿದಂತೆ ನಟಿಸಿ

ಕಳೆದು ಹೋಗುವ ಮರೆವಿಗೆ ,

ರಹಸ್ಯ ಹೇಳುವಂತೆ ಮೆಲ್ಲನೆ

ಉಸುರುವ ನೆನಪುಗಳ ಹುಸಿನಗೆ ,

ಮಂಜು ಮುಸುಕಿದ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ

ಸೆರಗು ಹಾಸಿದ ಕರಾಳತೆಯ

ಹಸಿದ ಕಂಗಳು

ತನ್ನದೇ ನೋವಿನ ಸುತ್ತ ಪಶ್ಚತಾಪವಿಲ್ಲದೆ

ಸುತ್ತುವ ಸುಳಿಗಳು

ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆದು , ಸರ್ರನೆ ವಿದಾಯ

ಹೇಳಿಬಿಡುವ ಒಬ್ಬಂಟಿ ಮೈಲುಗಲ್ಲುಗಳು

ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲೂ ಕಾಡುವ

ನನ್ನ ಮುದ್ದು ಭಾವಗಳೇ 

ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನೋಡಿ

ಕಲಿಯುವಿರೆ ಪಾಠ ?

ಗೊತ್ತು ನನಗೆ ನನ್ನ

ಮನಸ್ಸು ಹೃದಯದ ಬಾಗಿಲ

ತೆರೆದಿರುವವರೆಗೂ ......

ನಿರಂತರ ನಿಮ್ಮ

ಸದ್ದು ಗದ್ದಲದ ಆಟ .